Typisch (en) Chinees, deel I
Door: Lonneke
Blijf op de hoogte en volg Lonneke
23 Augustus 2016 | China, Kanton
Hierbij deel I in de reeks ‘Typisch (en) Chinees’. Met deze blog wil ik mijn ervaringen met het dagelijkse leven en de gewoonten in China met jullie delen. En dan met name de dingen die in mijn (westerse) ogen enigszins opmerkelijk zijn.
Te beginnen met eten. Chinezen eten haast alles. Of het nu een hond is, een duif, een krokodil of een insect, het gaat de pan in. Bij een zakendiner trof Maarten een gebraden duif aan op zijn bord. Op de vraag welke delen je er allemaal van kon opeten was het antwoord “everything”. En dus at hij, met enige tegenzin maar vastberaden (want je wilt niet op dag 1 al bekend staan als die onbeleefde buitenlander), ook de kop op. Maar net als andere vogels heeft een duif een snavel en het bleek niet de bedoeling die door te slikken. Tot groot vermaak van zijn tafelgenoten.
Bij een bezoekje aan de supermarkt zagen we dat ook krokodil hier wordt gegeten. En tevens zijn we al een restaurant waar je insecten geserveerd krijgt tegengekomen. Beide hebben we zelf nog niet durven proberen, net zoals hond niet. Volgens Xiao Liang, onze chauffeur, moeten met name hondenbaasjes op het platteland oppassen dat hun huisdier niet wordt weggeroofd om als voedsel te worden verkocht.
Wel hebben we op straat het sap geproefd van bamboetakken, die ter plekke voor ons door een shredder werden gehaald (thuis ook wel gebruikt om hout te versnipperen). Verrassend friszoet en erg lekker! Dusss: to eat or not to eat? Van proberen kun je leren, zouden de schooljuffen van Onne en Joes in België zeggen. En dat probeer ik mezelf en de kids ook steeds voor te houden hier (al heb ik ook zo mijn grenzen…!)
Ter geruststelling van degenen die overwegen een keer deze kant op te komen: Guangzhou heet ook wel Kanton en je vindt hier het neusje van de zalm van de Kantonese keuken. Hoewel wij dit zelf nog grotendeels moeten gaan ontdekken, hebben we al best wat lekkers mogen eten hier. Dumplings of in het (pinyin) Chinees jiaozi, kleine gestoomde deegpakketjes met vlees en/of groenten, zijn so far mijn favoriet, yummie! En ze zijn niet alleen erg lekker, de Chinezen geloven dat het serveren van dumplings voorspoed brengt. Veel families eten ze daarom rondom middernacht bij Chinees Nieuwjaar.
Over de tafelmanieren hier, zoals onder meer de drinkgewoontes, schijn je ook een boek vol te kunnen schrijven. Hoewel Maarten hier al enige ervaring mee heeft – hij heeft bij zakendiners al regelmatig kampei mogen zeggen – heb ik besloten dit onderwerp nog even te parkeren totdat ik uit eigen ervaring kan putten. Meer hierover dus in een later deel van ‘Typisch (en) Chinees’!
Te beginnen met eten. Chinezen eten haast alles. Of het nu een hond is, een duif, een krokodil of een insect, het gaat de pan in. Bij een zakendiner trof Maarten een gebraden duif aan op zijn bord. Op de vraag welke delen je er allemaal van kon opeten was het antwoord “everything”. En dus at hij, met enige tegenzin maar vastberaden (want je wilt niet op dag 1 al bekend staan als die onbeleefde buitenlander), ook de kop op. Maar net als andere vogels heeft een duif een snavel en het bleek niet de bedoeling die door te slikken. Tot groot vermaak van zijn tafelgenoten.
Bij een bezoekje aan de supermarkt zagen we dat ook krokodil hier wordt gegeten. En tevens zijn we al een restaurant waar je insecten geserveerd krijgt tegengekomen. Beide hebben we zelf nog niet durven proberen, net zoals hond niet. Volgens Xiao Liang, onze chauffeur, moeten met name hondenbaasjes op het platteland oppassen dat hun huisdier niet wordt weggeroofd om als voedsel te worden verkocht.
Wel hebben we op straat het sap geproefd van bamboetakken, die ter plekke voor ons door een shredder werden gehaald (thuis ook wel gebruikt om hout te versnipperen). Verrassend friszoet en erg lekker! Dusss: to eat or not to eat? Van proberen kun je leren, zouden de schooljuffen van Onne en Joes in België zeggen. En dat probeer ik mezelf en de kids ook steeds voor te houden hier (al heb ik ook zo mijn grenzen…!)
Ter geruststelling van degenen die overwegen een keer deze kant op te komen: Guangzhou heet ook wel Kanton en je vindt hier het neusje van de zalm van de Kantonese keuken. Hoewel wij dit zelf nog grotendeels moeten gaan ontdekken, hebben we al best wat lekkers mogen eten hier. Dumplings of in het (pinyin) Chinees jiaozi, kleine gestoomde deegpakketjes met vlees en/of groenten, zijn so far mijn favoriet, yummie! En ze zijn niet alleen erg lekker, de Chinezen geloven dat het serveren van dumplings voorspoed brengt. Veel families eten ze daarom rondom middernacht bij Chinees Nieuwjaar.
Over de tafelmanieren hier, zoals onder meer de drinkgewoontes, schijn je ook een boek vol te kunnen schrijven. Hoewel Maarten hier al enige ervaring mee heeft – hij heeft bij zakendiners al regelmatig kampei mogen zeggen – heb ik besloten dit onderwerp nog even te parkeren totdat ik uit eigen ervaring kan putten. Meer hierover dus in een later deel van ‘Typisch (en) Chinees’!
-
24 Augustus 2016 - 19:47
Riet:
Lonneke, met veel interesse lees ik jouw verslagen. Heel interessant.
Ik wens jullie een heel goed en succesvol en gezellig wonen en verblijf in China
Lieve groetjes. Riet -
25 Augustus 2016 - 09:36
Carolien:
ha Lonneke,
wat leuk om je verhalen te lezen! een heel avontuur, maar dat komt helemaal goed. geniet van deze geweldige ervaring met je gezin! (wij werken ondertussen gewoon lekker door ;-))
groetjes,
Carolien -
02 September 2016 - 08:41
An:
Dag Joes, Onne, Maarten en Lonneke,
Fantastisch idee zo'n blog! Fijn om jullie avonturen te lezen! Maak er een onvergetelijke tijd van in China!
Heel veel groetjes vanwege alle Reuzepassers!
Juf An -
02 September 2016 - 10:50
Evi:
Hi Lon,
Wat leuk om zo je verhalen en belevenissen te lezen. Goed om te horen dat jullie daar een goede start hebben gehad!
Groetjes, Evi -
24 Oktober 2016 - 15:21
Chris Van Mechelen:
Hoi Lonneke,
Leuk om wat van je ervaringen te lezen.
Ik lees je blog nu pas omdat ik sinds vorige week na bijna twee jaar weer op kantoor ben en je vertrekbericht weer in mijn mailbox tegenkwam.
Ik herken wel een paar zaken op het gebied van eten en drinken die je noemt. Al weer een jaar of twintig geleden was ik voor zes weken op reis in China en was ook in Guangzhou. Ik herinner me dat ik in een hotel overnachtte aan de rand van het centrum en dat er volop werd gesloopt en gebouwd. Dat ging dag en nacht door. Toen ik 's-morgens opstond was een groot deel van de wijk verdwenen, oude Chinese houten huizen. Bizar idee voor een westerling.
Lonneke, het ga je goed daar in dat mooie en bijzondere land.
Groet,
Chris
-
18 November 2016 - 10:07
Andy:
Hoi Lonneke,
Wat leuk en een geweldige ervaring and yet more to come. We zijn nu weer een paar maandjes verder, ik hoop dat de kids het naar de zin hebben op school, jij nog meer ervaringen hebt om op te schrijven en Maarten zijn draai op het werk heeft gevonden.
Veel succes met de zoektocht.
groetjes Andy
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
