Een warm welkom in Guangzhou
Door: Lonneke
Blijf op de hoogte en volg Lonneke
18 Augustus 2016 | China, Kanton
Hierbij dan eindelijk het eerste verslag vanuit China! Niet te geloven dat we hier pas (ruim) een week zitten, hebben al zoveel meegemaakt! Zal een schets geven van onze eerste dagen. Meer over de soms hilarische dingen die je hier ziet/ beleeft volgt in mijn volgende blog, deel 1 in de reeks ‘Typisch (en) Chinees’.
Eerst nog even over de reis hier naartoe. De eerste lange vlucht voor onze jongens, dus best spannend hoe dat zou gaan. Joes sliep al voordat we de lucht in gingen. Om een uurtje of 3 later wakker te worden en te vragen: “mama, wanneer gaan we nou eindelijk vertrekken?” Dat slaapje zorgde er helaas wel voor dat meneer superwakker was toen de rest van de business class wilde slapen… Desondanks een prima reis gehad en de jongens hebben zich (overwegend) goed gedragen.
In Guangzhou aangekomen wachtte ons een enorm warm welkom op onze compound. Er wonen hier circa 70 gezinnen van allerlei verschillende nationaliteiten, die allemaal in hetzelfde schuitje zitten. Dat mensen hierdoor wat gemakkelijker op elkaar afstappen dan thuis had ik op zich wel verwacht. Maar dat ze je meteen (ongevraagd) helpen met allerlei zaken, je direct uitnodigen voor allerlei leuks en mee op sleeptouw nemen, is best verbazingwekkend. Zo ben ik in week 1 al op pad geweest met een aantal andere moms en kids naar een trampolinepark, mee wezen shoppen in een mall met honderden ieniemini Chinese winkeltjes vol met snuisteren (en vooral veel meuk) en hebben we onze eerste friday night dinner in de club house gehad met een stel andere gezinnen. Wat zoveel inhoudt als: alle volwassenen zitten lekker samen te tafelen, terwijl de kids snel hun eten naar binnen werken om zo snel mogelijk samen te kunnen gaan spelen in (de veilige omgeving van) de club house. En dan hun ouders overwegend met rust laten. Oh en niet te vergeten: vanochtend mijn eerste work-out gehad (core class, oef, dat wordt spierpijn morgen!!!). De komende dagen staan body pump en tennisles op het programma. (Voeg nog wat koffietjes en wijntjes toe en het plaatje van de expat vrouw is compleet… ).
Verder hebben we hier gewoon een heerlijk huis op een superfijne plek. En valt de hitte enorm mee. Ik merk dat de zon, die zo nu en dan afgewisseld wordt door een tropisch regenbuitje, ons allemaal goed doet! Wat ook helpt is dat op een steenworp afstand van ons huis twee heerlijke zwembaden liggen, die in een resort niet zouden misstaan.
Spannend moment afgelopen maandag was de eerste schooldag van de jongens. Hoe zouden ze zich houden op een nieuwe school, waar de voertaal Engels is en ze daarnaast Chinese les (mandarijn) krijgen? Onne, die doorgaans niet zo makkelijk is met veranderingen, maakte een goede start. Heeft het geluk dat er een Nederlands jongetje bij ‘m in de klas zit, waarmee hij al meteen vriendjes heeft gemaakt. Lijkt een schat van een juf te hebben. En is enorm eager om Engels te leren. Joes heeft het helaas wat moeilijker. Vindt het maar moeilijk dat ie Onne niet tegenkomt op het schoolplein (speelkwartieren zijn niet tegelijkertijd), waar hij in België altijd zijn grote broer opzocht. Heeft er moeite mee dat iedereen Engels of Chinees praat (met uitzondering van de juf voor art class, die gelukkig Nederlands spreekt). Vindt het raar dat hij ineens weer moet slapen overdag. En lijkt nog geen speelkameraadjes te hebben gevonden in zijn klas. Dus helaas veel traantjes deze week, al leek vandaag al wat beter te gaan dan gisteren. Hopelijk zet deze lijn door!
Ook niet onbelangrijk: Maarten heeft het goed naar de zin bij Xiwei Gas. Moet nog een beetje inkomen en da’s met een jetleg best zwaar,
maar heeft er een goede eerste week op zitten.
Kortom: so far so (pretty) good!!!
Eerst nog even over de reis hier naartoe. De eerste lange vlucht voor onze jongens, dus best spannend hoe dat zou gaan. Joes sliep al voordat we de lucht in gingen. Om een uurtje of 3 later wakker te worden en te vragen: “mama, wanneer gaan we nou eindelijk vertrekken?” Dat slaapje zorgde er helaas wel voor dat meneer superwakker was toen de rest van de business class wilde slapen… Desondanks een prima reis gehad en de jongens hebben zich (overwegend) goed gedragen.
In Guangzhou aangekomen wachtte ons een enorm warm welkom op onze compound. Er wonen hier circa 70 gezinnen van allerlei verschillende nationaliteiten, die allemaal in hetzelfde schuitje zitten. Dat mensen hierdoor wat gemakkelijker op elkaar afstappen dan thuis had ik op zich wel verwacht. Maar dat ze je meteen (ongevraagd) helpen met allerlei zaken, je direct uitnodigen voor allerlei leuks en mee op sleeptouw nemen, is best verbazingwekkend. Zo ben ik in week 1 al op pad geweest met een aantal andere moms en kids naar een trampolinepark, mee wezen shoppen in een mall met honderden ieniemini Chinese winkeltjes vol met snuisteren (en vooral veel meuk) en hebben we onze eerste friday night dinner in de club house gehad met een stel andere gezinnen. Wat zoveel inhoudt als: alle volwassenen zitten lekker samen te tafelen, terwijl de kids snel hun eten naar binnen werken om zo snel mogelijk samen te kunnen gaan spelen in (de veilige omgeving van) de club house. En dan hun ouders overwegend met rust laten. Oh en niet te vergeten: vanochtend mijn eerste work-out gehad (core class, oef, dat wordt spierpijn morgen!!!). De komende dagen staan body pump en tennisles op het programma. (Voeg nog wat koffietjes en wijntjes toe en het plaatje van de expat vrouw is compleet… ).
Verder hebben we hier gewoon een heerlijk huis op een superfijne plek. En valt de hitte enorm mee. Ik merk dat de zon, die zo nu en dan afgewisseld wordt door een tropisch regenbuitje, ons allemaal goed doet! Wat ook helpt is dat op een steenworp afstand van ons huis twee heerlijke zwembaden liggen, die in een resort niet zouden misstaan.
Spannend moment afgelopen maandag was de eerste schooldag van de jongens. Hoe zouden ze zich houden op een nieuwe school, waar de voertaal Engels is en ze daarnaast Chinese les (mandarijn) krijgen? Onne, die doorgaans niet zo makkelijk is met veranderingen, maakte een goede start. Heeft het geluk dat er een Nederlands jongetje bij ‘m in de klas zit, waarmee hij al meteen vriendjes heeft gemaakt. Lijkt een schat van een juf te hebben. En is enorm eager om Engels te leren. Joes heeft het helaas wat moeilijker. Vindt het maar moeilijk dat ie Onne niet tegenkomt op het schoolplein (speelkwartieren zijn niet tegelijkertijd), waar hij in België altijd zijn grote broer opzocht. Heeft er moeite mee dat iedereen Engels of Chinees praat (met uitzondering van de juf voor art class, die gelukkig Nederlands spreekt). Vindt het raar dat hij ineens weer moet slapen overdag. En lijkt nog geen speelkameraadjes te hebben gevonden in zijn klas. Dus helaas veel traantjes deze week, al leek vandaag al wat beter te gaan dan gisteren. Hopelijk zet deze lijn door!
Ook niet onbelangrijk: Maarten heeft het goed naar de zin bij Xiwei Gas. Moet nog een beetje inkomen en da’s met een jetleg best zwaar,
maar heeft er een goede eerste week op zitten.
Kortom: so far so (pretty) good!!!
-
18 Augustus 2016 - 19:55
Marieke:
Ha lon! Dat klinkt goed! Leuk dat jullie al veel contact hebben. Dat zwembad ziet er goed uit!! Hoop dat Joes snel gewend is. Kijk al uit naar je nieuwe verslag -
18 Augustus 2016 - 20:23
Anke:
Hee Lon, fijn te horen dat jullie een goede start hebben gemaakt. Ben heel benieuwd naar de ervaringen met het Chinese.... Huis en omgeving ziet er in ieder geval wel super uit, nu maar kijken hoe goed het expatbestaan jullie bevalt! Sterkte voor Joes, ik hoop dat hij snel z'n draai kan vinden. -
18 Augustus 2016 - 23:07
Iris:
He Lonneke, wat leuk om te lezen hoe jullie avontuur in (nu even goed spellen:) Guangzhou verloopt! Ik ben nu al benieuwd naar het vervolg... zou Joes zijn draai gaan vinden? En kan Lonneke haar back-hand nog verder verbeteren? ;-) Photo's ook helemaal leuk. Jammer dat ik je niet meer het gezien voor jullie vertrek, maar wie weet komen we even langs in mei: dan willen we op reis richting het verre oosten! Japan staat boven aan onze verlanglijst, en op nummer 2 nu met stip jullie mansion!
Heel veel plezier daar Lon!
xx Iris
-
20 Augustus 2016 - 22:21
Jennifer:
Wat goed om te lezen. Goede start en zo zie je maar weer: alles went snel (ook een expat vrouw leven -
21 Augustus 2016 - 11:59
Joost Bijl:
Hoi,
wat een leuk reisverslag. We zijn blij dat alles is goed gegaan en dat jullie goed zijn opgevangen in het compound. De jongens zullen het best gaan redden op school, ook met jullie hulp. Van vroeger weten we dat de eerste schooldagen altijd moeilijk waren.
We kijken uit naar het volgende verslag en blijven jullie volgen
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
